موزه
علوم گلاسکو در بریتانیا با باز گرداندن زندگی به منطقه اسکله ها – که مدت
های مدیدی رهاشده بود – به یکی از مهم ترین ساختمان های شهر گلاسکو تبدیل
شده است. موزه شامل سه ساختمان اصلی است؛ مرکز علوم، سالن IMAX و یک برج
دوار به ارتفاع صد و بیست و هفت متر که از آن چشم اندازی وسیع و سیصد و شصت
درجه ای نسبت به شهر داریم.
سه بنای فوق جزئی از یک مجموعه واحد می باشند. یک ورودی کاملا شیشه ای و یک
جداره یا بافت نازک که سقف و پوشش بنا را تشکیل می دهد، مرکز علوم را به
تئاتر ارتباط می دهد؛ در صورتی که یک تونل اکتشافی (تونلی که برای مشاهده و
اکتشاف به کار می رود) مرکز علوم را به برج مدور متصل می کند.
سه ساختمان موزه، خود بخشی از موضوع نمایش را تشکیل می دهند؛ چرا که نحوه
چیدمان، ساختار و نازک کاری های ساختمان هم علمی است، هم دارای جنبه های
آموزنده می باشد و هم از بداعت و نوآوری برخوردار است. جداره یا پوسته های
بیرونی بنا از تیتانیوم، آلمینیوم، شیشه و گرانیت پوشیده شده اند. برای
اولین بار در بریتانیا تیتانیوم دراین ساختمان جهت پوشش مورد استفاده قرار
گرفته که ارزش و جلوه خاصی به بنا داده است.
داخل بنا از بتن نمایان، چوب طبیعی، فولاد و شیشه می باشد. مرکز علوم که
حلالی شکل است، بخش اصلی مجموعه را تشکیل می دهد و بخش قوسی شکل آن در جنوب
مجموعه که از تیتانیومم پوشیده شده است، گالری ها را در مقابل تابش آفتاب و
اشعه خورشید محافظت می کند.
به عکس، نمای ساختمان تمام نور خورشید را دریافت می کند. سالن IMAX یا
ادیتوریوم که گنجایش سیصد و هفتاد صندلی را دارد بزرگ ترین سالن از این نوع
در اسکاتلند می باشد. غشاء سخت بیرونی پوسته ای حلزونی شکل است که با
تیتانیوم پوشیده شده و ادیتوریوم را در خود جای داده و آن را در پناه خود
دارد؛ در صورتیکه جبهه بیرونی (پیشانی بنا) در یک غشاء شیشه ای نفوذ پذیر
پیچیده شده است.
عوامل محیطی، خودکفایی مجموعه، سازه، جهت گیری مناسب بنا، حجم، جنبه های
مهندسی، مصالح و منابع انرژی از اولین لحظات بررسی و مطالعه طرح دقیقا مورد
توجه بوده اند، به این ترتیب آن بخش از فضاهای مرکز علوم در بین گالری ها
قرار دارند از نور طبیعی برخوردارند و این مساله هزینه های ناشی از استفاده
از نور مصنوعی را کاهش می دهد.
بنا از تهویه طبیعی برخوردار است؛ حجم و ظرفیت بالای حرارتی ساختمان و
موقعیت آن که در کنار رودخانه، باعث تعدیل در مصرف انرژی گردیده است. پوسته
خارجی یا غشاء حلزونی شکلی که در ضلع جنوبی، مرکز علوم را در خود جای می
دهد، جهت و مسیر اشعه های خورشید را هدایت می کند و مانند ماترسی طراحی شده
که قادر باشد انواع سیستم های گیرنده انرژی را در خود جای دهد؛ چه برای
مصرف و بهره برداری در مرکز علوم و چه به منظور فعالیت های علمی و یا
استفاده در فضای نمایشگاهی. امکانات پیشرفته دیگری مانند سلول های
فتوولتائیک و پانل های خورشیدی و نیز آخرین تکنولوژی کریستال در مدت زمان
کوتاهی به پوشش سازه افزوده خواهد شد.
کارفرما: موزه علوم گلاسکو
کاربری: چند عملکردی
زیربنا: 15000 متر مربع
تاریخ ساخت: 2001
