بخشی از مطلب
بناهای مذهبی همواره مورد احترام و توجه ملل و اقوام مختلف در طول تاریخ
بوده است و به لحاظ همین اهمیت پیوسته کاملترین تجربه های هنری هنرمندان
برجسته هر دوره تاریخی در خدمت معماری و تزئین نقوش بکار رفته و در احداث
چنین اماکنی بوده است. ایرانیان در همه آثار هنر و معماری قبل از اسلام
خویش، نوعی هنر و معماری متکی بر تجربیات فنی و مستقل از هنر و معماری شیوه
های بیگانه را دارا بوده اند و به وسیله آنها انواع ارزشهای فضایی را در
دوران خود شکل داده اند
به نقل از معمار مسجد محمد رسول الله : مشتری از ما خواسته بود که مسجدی با
حداکثر ظرفیت نمازگزاران طراحی کنیم، این مسجد در محل قدیمی عبادتگاه
ساخته می شد که از اطراف به وسیله ی درختان ۷۰ ساله و نیز خیابان اصلی
بیمارستان احاطه می شد. ایده ی اولیه بر چهار اساس شکل گرفت، حداکثر ظرفیت
برای نمازگزاران، حفاظت از درختان، نزدیکی به خیابان اصلی و بنای قدیمی. در
اولین مرحله، با توجه به شرایط پروژه، الگوی مسجد بدون بارگاه انتخاب شد و
قسمتی که درختان در آن قرار داشتند برای زیبایی بخشیدن محافظت می شد. با
توجه به قدمت ساختمان قدیمی به عنوان بخشی از تاریخ محل، نقشه ی آن ایده
دهنده ی نقشه ی مسجد جدید شد.
با توجه به پیاده رو ها، دو ورودی برای مسجد محمد رسول الله طراحی شد. این
دو ورودی از طریق رواق که بخش مهمی از طراحی مساجد ایرانی است، به هم متصل
گی شوند. به علاوه، برای ایجاد ارتباط چشمی، ضریح رواق به گونه ای طراحی شد
که به گذرگاه شمالی مسجد دید داشته باشد. علاوه بر ورودی ها، دو مناره به
شکل دوار طراحی شدند. مناره ها در دعوت به ورودی ها و ایجاد نماد سمبلیک
در مسجد نقش دارند، این دو مناره در دو طرف گنبد قرار می گیرند.با این
وجود، در صورتی که دور مسجد حرکت کنید، این تصویر تغییر خواهد کرد، به دلیل
تغییر در زاویه دید.
