قیر استخراج شده از نفت یا سنگ‌های معدنی مخصوص، قیر خالص نام دارد که با
توجه به منشاء تشکیل، طبقه‌بندی می‌شود. قیرهای خالص همچنین برای اینکه
خواص مورد نظر برای کاربردهای مختلف را پیدا کنند، تحت فرایندهای دیگر قرار
می‌گیرند و انواع مختلف قیر را (ازجمله قیر دمیده، قیر محلول، قیر
امولسیون، قیر پلیمری و...) را تشکیل می‌دهند
فهرست مطالب
قیر
قیرهای طبیعی
قطران (Tar)
قیرهای نفتی
رفتار قیر
قیرهای خالص
اجزای قیر
قیرهای دمیده
قیرهای محلول
قیرهای امولسیونی
انواع امولسیون قیر
قیرهای امولسیونی
انتخاب نوع قیر
آزمایش های قیر
آزمایش درجه نفوذ
آزمایش تعیین نقطه نرمی قیر
آزمایش خاصیت شکل پذیری قیر (خاصیتانگمی)
آزمایش نقطه اشتعال قیر
آزمایش نقطه شکنندگی فراس
آزمایش لعاب نازک قیر
ویسکوزیته
ویسکوزیته سی بولت فیورول
رفتار قیر
نقصان های استانداردهای فعلی
انواع پلیمرها
-قیرهای مصرفی در صنعت راهسازی، شامل عناصر اصلی متشکل از کربن و هیدروژن و
عناصر فرعی دیگر شامل گوگرد، اکسیژن، ازت و دیگر اجزاء به مقدار بسیار کم،
از سری هیدروکربنهایی هستند که ساختار شیمایی کاملاً متفاوتی دارند.
-قیرهای خالص از نفت خام و قطران از ذغال سنگ به دست می آید.
-قطران از کربنیزه شدن ذغال سنگ و یا چوب و یا نظیر آنها در خلاء حاصل می گردد.
-معمولا جهت مشخص نمودن منشأ قطران از پسوند چوب یا ذغال سنگ استفاده می گردد (قطران چوب یا قطران ذغال سنگ).
-قیر ماده ای ویسکوالاستیک (Viscoelastic) است. لذا قیر در دماهای بالا
روان است و در دماهای پایین (20- درجه سانتی گراد) شکننده است. در دماهای
میانی محیط قیر به صورت ویسکوالاستیک عمل می کند؛ یعنی حالت بین این دو
مورد را دارد.
-امولسیون‌های قیر پس از مصرف در تماس با مصالح سنگی شکسته شده و قیر آن به
صورت لایه نازکی سطح دانه‌ها را اندود کرده و آب آن تبخیر شده و یا جریان
پیدا می‌کند.
-نوع قیری که راهسازی به کار می‌رود با توجه به عوامل و شرایط جوی، نوع و
شدت ترافیک ، نوع روسازی ، جنس و دانه‌بندی مصالح سنگی و نحوه اجرای روسازی
مشخص می‌گردد
