پاورپوینت بررسی ساختمان اداری بایارد اثر لویی سالیوان
بخشی از مطلب
ساختمان اداری بایارد در شرق باندوری سنت،واقع شده است در حدود 65 ساختمان
Bleecker سنت بایر -این ساختمان، تنها کار معمار سبک شیکاگو، لوئی
Sullivan در نیویورک است اولین کار خود را به تنهایی در این شهر
دلیل کانسبت و فرم زیبا آن در ارتفاع آن نیست، لیکن نماد ظریف آن،در نماهای
بیرونی که به طور قابل توجهی منطقه پنجره ها را نسبت به دیوار جامد خود
افزایش داد، است جلب توجه میکند
امروزه ظهور آسمان خراش های پرده شیشه ای را به نمایش می گذارد. معماری
باریچ پیش از آنکه شش ماه قبل از تکمیل ساختمان ساخته شود، پیشرفت کرد،
بنیاد معماری اعلام کرد که "این سبک دقیق ترین روش برای حل مسائل آسمان
خراش ها در شهر نیویورک است." این ساختمان یک فعالیت نماد گونه در شهر و یک
بنای تاریخی ذکر شده است.
ساختمان طراحی شده توسط سالیوان با کمک معمار نیویورک لیندون پری اسمیت،
بین سالهای 1897 تا 1899 برای شرکت یونایتد و سرمایه گذاری ساخته شد. دیوار
نما همانند پرده سرخ مایل به قرمز اولین نوع آن در شهر بود و طراحی آن
براساس توصیه جورج المپسی، معمار جوان است که چند سال با سولیوان کار کرده
است. قطعات قرمز مایل به قهوه ای توسط شرکت پرت Amboy ساخته شده است.
ساخت و ساز در دسامبر 1897 آغاز شد، حتی قبل از اینکه تمام مشکلات را با
وزارت ساخت و ساز حل و فصل کرد. صاحبان اصلی نمی توانند از این شکست ها
حمایت کنند تا بانک را برای پوشش وام وام بپردازند. املاک توسط Emmeline و
Silas Condict به تصویب رسید و ساخت و ساز در دسامبر 1899 تکمیل شد، تغییر
نام به جای دادگاه بایر.
در ماه مه 1900 این ساختمان به Charles T. Wills، سازنده فروخته شد، که مالک آن تا سال 1920 بود.
ترمیم
در سال 2000، شرکت های معماری و مهندسی WASA / Studio A که در شهر نیویورک
واقع شده بودند، نظارت بر بازسازی دقیق ساختمان بیارد را بر عهده گرفت
از 7000 واحد کاشی های معماری، قرمز مایل به قهوهای فشرده، 1،300 مورد یافت
شد که نیاز به تجدید و مرمت داشت، اما تنها 30 مورد از آن به دلیل تعمیرات
آسیب دیده و مورد نیاز بود تا تعویض شود. بقیه با رزین اپوکسی پوشانده شده
و پس از بازسازی، قطعات اصلی جایگزین شدند. در برخی مواقع در تاریخ
ساختمان، نمادهای اصلی با پنجره های تجاری آلومینیومی جایگزین شدند. این
"تجدید" زنگ ها و سوت های پایتخت های ستون های اصلی را حذف می کند، تنها در
زیرزمین موزه بروکلین جان سالم به در برد. هنگامی که پنجره ها توسط WASA /
Studio نسخه برداری شده بر پایه بازمانده اصلی بازگردانده شد و دوباره
ساخته شد. در سال 2003، انجمن روستای گرینویچ برای حفاظت از تاریخ، برنده
جایزه مرمت شد.
محل
ساختمان مورد نظر در خیابان 65 بلککر، بین باندرو و لافایت خیابان، در
ابتدای خیابان کروزبی در محله NoHo منهتن، نیویورک، ایالات متحده واقع شده
است. این تنها کار معمار لویی سولیوان در شهر نیویورک است.
زمین که ساختمان آن واقع شده است، در اوت 1897، توسط بانک سرمایه گذاران
(Savings Bank) به شرکت یونایتد یونایتد و سرمایه گذاری فروخته شد. هدف
شرکت این بود که ساختمان قدیمی بانک را کاهش داده و آن را با ساختمان
دوازده ساختمان تجاری بایارد نامیده می شود. اعلامیه فروش ملک در نیویورک
تریبون بیان کرد که ساختمان جدید توسط لوئیس سولیوان طراحی شده است.
مفهوم
در اواخر قرن نوزدهم، مرکز جهانی معماری مدرن نیویورک نبود، بلکه شیکاگو
بود، با چشم انداز معروف مانند جان بالبورن ریشه یا لوئی سولیوان. آنها در
برابر استفاده از عناصر تاریخی استدلال، رد این واقعیت است که یک ساختار
مدرن به پشت یک صفحه نمایش از دوره دیگری پنهان شوند، این مفهوم بعدا توسط
لوکوربوزیه، میس ون در روهه، معماران از باوهاوس توسط طرفداران به دنبال
داشت و در نهایت
سالیوان گفت که انواع جدید ساختمانها نیازمند اشکال جدیدی از بیان معماری
هستند. مانند ساختمان Monadnock، تکیه، در بورس شیکاگو یا کارسون پیریه
اسکات (سالیوان، 1894 و 1901)، و......
