پاورپوینت بررسی معماری دهکده فرهنگی ژان ماری تیجیبائو(Jean-Marie Tjibaou) رنزو پیانو
بخشی از مطلب
همانطور که ذکر شد در سایت پروژه سه دهکده با سه عملکرد مشخص وجود دارد.
در این فضاها برای نمایش فرهنگ سنتی و معاصر کاناک در نظر گرفته شدهاند.
هر دهکده به یک دسته فعالیت مشخص و متفاوت اختصاص دارد. دهکده شماره 1 ویژه
نمایشگاهها است در کنار آمفیتئاتر 400 نفره مجموعه در سه کلبه
نمایشگاههایی ویژه فرهنگ کاناک و تاریخ طبیعی برپا شده است و در کلبه
چهارم نیز محل پذیرایی قرار دارد.
دومین دهکده ویژه بخش اداری و اطلاعات است و اتاقهایی از برای کارهای
اداری، پژوهش و انتشارات در خود دارد... سه کلبه دهکده دوم به یک اتاق
کنفرانس، یک اتاق نمایش فیلم و بزرگترین آنها نیز به کتابخانه اختصاص
داده شده است. دهکده سوم که در نقطه مقابل پارکینگ و ورودی مجموعه در
منتهیالیه دیگر شبهجزیره قرار گرفته پناهگاه فعالیتهایی است که به آرامش
و تمرکز بیشتری نیاز دارد.
بزرگترین کلبه این دهکده استودیوی رقص اختصاص داده شده و دو کلبه که
کوچکترین کلبهها به شمار میآید برای گرافیک و موسیقی در نظر گرفته
شدهاند و اتاقهای پخش دیگر دهکده مخصوص مجسمهسازی و عکاسی است.
در کنار این مجموعه فرهنگی ساده و در عین حال پیچیده یک مسیر گردشی از مسیر
پیادهای که مراجعهکنندگان را از پارکینگ به ورودی هدایت میکند جدا
میشود و در کنار مرداب امتداد مییابد این مسیر از میان مناظر و پوششهای
گیاهی متفاوتی میگذرد و در هر قسمت از موضوع مخصوص از فرهنگ کاناک را از
جمله آفرینش، کشاورزی، مسکن، مرگ و تولد دوباره در بر میگیرد.
کلبههای انتزاعی که شرح آن رفت، فقط تعابیر معرف از صندوقچههای سنتی
کاناک نیستند بلکه شکل خاص خود را از روش ساختی اقتباس کردهاند که خاص
منطه اقیانوس آرام است و در آن از تهویه طبیعی استفاده میشود. تهویه از
طریق وارد کردن جریان هوای خنک در بخش فوقانی بنا انجام میشود. صندوقچهها
طوری طراحی شدهاند تا بادهایی را که تقریباً همیشه از یک جهت میوزند
دریافت کنند و پیوسته دمای داخلی را طوری کاهش میدهند که هوای گرم مدام
تخلیه شود. بدیهی است که این سازهها طوری طراحی شدهاند که در برابر هر
رخداد اقلیمی به ویژه طوفانی گرمسیری تاب آورند بناهای کوچکتر رابطهای
نزدیک با محیط طبیعی دور و بر خود ایجاد میکنند.
اهمیت دادن به چشمانداز در کالدونیای جدید هنری است که پیوندی عمیق با
فرهنگ کانال دارد فضای طبیعی بین صندوقچهها و اطراف آنها دقیقاً به همان
شیوهای احیا و حفظ میشود که مردمان ملانزیایی به طور سنتی در حفاظت از
محیط طبیعی خود به کار میبرند
به طور کلی کار با معماری سنتی دشوارتر از کار با معماری تاریخی است زیرا
معماری تاریخی حداقل با مفهوم مانیومان منافات ندارد. معماری سنتی و بومی
نفی تک ساختمان به مثابه مانیومان است.
مجموعه ساختمانهای ساخته شده طی زمانهای طولانی منظرهای را به وجود
میآورد که کلینی نمادین دارد و تک بنا در چنین منظرهای حل میشود. در
پروژه مرکز فرهنگی جیبائو در نومئا که قرار بود سمبل استقلال قوم کاناک
باشد. طبیعتاً رجوع به سنت بومی پیشنیاز مهمی بود. مسئله از آنچه در بالا
گفته شد نیز پیچیدهتر بود.
معماری این قوم به کلبههای چوبی، پوشالی منحصر میشود و این خود محدودیتی
بزرگ از نظر انتخاب الگویی برای تعبیر است. محدودیت دیگر بیدوام بودن این
کلبههاست که چنانکه پیانو میگوید باعث میشود معماری بومی کاناک نه از
طریق حضور آثار تاریخی بلکه از طریق تداوم یک شیوه ساختمانسازی مشخص حفظ
شود. پاسخ پیانو به این مسئله نوعی معماری است که در آن تک بنا عرض اندام
نمیکنند.
بومیناشناسی آنها را در کنار یکدیگر ساختهاند. منتهای بنای اصلی مرکز
فرهنگی از یک ساختمان تشکیل نشده بلکه کل مرکز نیز از سه بخش به وجود آمده
که هر بخش به مثابه یک دهکده بومی و مستقل است.
سازماندهی پلان این بخشها و فضاهای مدور آنها نیز تداعی کننده دهکدههای
اقوام کاناکاند، روش ساختن سازههای کلبه مانند و مصالح به کار رفته در
آنها نیز از این فرهنگ الهام گرفته شدهاند، ابنیه سنتی گذشته از معانی
سمبولیک عملکردهای مشخص آیینی و اقلیمی نیز دارند.
یکی از دهکدههای مجموعه جیبائو به نمایشهای محلی و رقص اختصاص دارد.
دهکده دوم به فضاهای نمایشگاهی و همچنین دهکده سومی به دفاتر اداری در طرح
پیانو به این عملکردها و روابط بین آنها کاملاً توجه شده است. مسئله اقلیم
نیز کاملاً در طراحی کلبههای انتزاعی مورد توجه بوده است.
و.....