دانلود,بررسی پاورپوینت مقابله با خوردگی بتن,pptx
بخشی از مطلب
کنترل خوردگی
از آنجا که آب، اکسیژن و یونهای کلرید نقش مهمی در خوردگی فولاد مدفون و
ترک خوردگی بتن بازی میکنند ، واضح است که تراوایی بتن کلید کنترل
فرآیندهای مختلف مربوط به این پدیده می باشد.
از اینرو آیین نامه ساختمانی 381 ACL حداکثر نسبت آب به سیمان برای بتن
مسلح معمولی ای که در معرض مواد شیمیایی یخ زدا و آب دریا قرار می گیرد را
برابر با 4/0 مشخص کرده است. تراکم صحیح و عمل آوری بتن، هردو به ظور مساوی
الزامی می باشند. در طراحی مخلوطهای بتنی همچنین بایستی امکان افزایش
تراوایی در ضمن بهره برداری به علل فیزیکی - شیمیایی مختلف، مانند عمل یخ
زدگی، حمله سولفاتها و انبساط قلیایی سنگدانه ها را نیز به حساب آورد.
برای محافظت در برابر خوردگی، حداکثر مقدار مجاز کلرید در مخلوطهای بتنی
نیز در آیین نامه ساختمانی 381 ACL مشخص شده است. برای مثال، حداکثر غلظت
یون CLقابل حل در آب در بتن سخت شده در سن 28 روزگی، در همه اجزای بتن
(شامل سنگدانه ها، مصالح سیمانی و مواد افزودنی) نباید از 0.06، 0.15 و
0.30 درصد وزنی سیمان به ترتیب برای بتن پیش تنیده، بتن مسلح در معرض
کلراید در هنگام بهره برداری و بتنهای مسلح دیگر، تجاوز نماید. بتنهای
مسلحی که خشک می مانند یا در حین بهره برداری از رطوبت محافظت می شوند
مجازند که تا حد 1 درصد وزنی سیمان CL داشته باشند.
بعضی از پارامترهای طراحی نیز بر تراوایی تاثیر می گذارند. به همین دلیل
است که برای بتنهایی که در معرض محیط خورنده قرار دارند، آیین نامه 381 ACL
شرایط حداقل پوشش بتن را مشخص می نماید. حداقل پوشش بتن برای دیواره ها و
دالها برابر با mm 50 و برای باقی اعضا mm63 توصیه شده است. آیین نامه های
جاری برای سازه های ساحلی در دریای شمال حداقل mm50 پوشش برای بتن معمولی و
mm70 را برای فولاد پیش تنیده الزامی می دانند، همچنین ACL 224R-80 حداکثر
مجاز عرض ترک در سطح کششی سازه های بتن آرمه ای که در معرض تر و خشک شدن و
یا پاشش آب دریا قرار می گیرند را 0.15 میلیمتر مشخص نموده است.
